ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Οταν μιλάμε για μια ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ,

οφείλουμε

ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ,

να την προσδιορίσουμε και

να ελέγξουμε τις επί μέρους ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ της

και τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της ισχύος της.

Είμαστε εις θέσιν;

Μπορούμε να απαντήσουμε σε ερωτήματα όπως:

Ποιός είναι ο κόσμος;

Ποιό είναι το νόημά του ;

Ποιές είναι οι λειτουργίες του ;

Ανήκουμε στους γνωρίζοντες ή τους μη γνωρίζοντες;

Στους κατέχοντες ή στους μη κατέχοντες;

Στους εξουσιάζοντες ή στους εξουσιαζόμενους;

Και ποιό είναι το ρήγμα μεταξύ των μεν και των δε;

Υπάρχει βούληση προσέγγισης και γεφυροποίησης ή βούληση διαιώνισης;

Α Π Ο Π Ο Ι Ο

Ε Π Ι Π Ε Δ Ο

Ο Φ Ε Ι Λ Ο Υ Μ Ε

ΝΑ Ε Λ Ε Γ Ξ Ο Υ Μ Ε

το ο ι κ ο δ ό μ η μ α της κ ο ι ν ω ν ί α ς της γ ν ώ σ η ς

ΓΙΑ ΝΑ

ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ

τόσο τα στοιχεία της πλήρους θεωρίας της υποκειμενικής και αντικειμενικής

όσο και τις συγκεκριμένες εφαρμογές των αρχών της;

Εννοιολογικές προκλήσεις

που απαιτούν ενορατική και διανοητική αντίληψη.

Η Λευκή Βίβλος (1995) είναι

η απάντηση κάποιων ευρωπαϊκών νόων

στο ερώτημα που οι ίδιοι έθεσαν.

Ας θέσουμε τα δικά μας ερωτήματα για να έχουμε σαφήνεια των ζητουμένων:

Ποιό είναι το πρότυπο της πλανητικής κοινωνίας;

Ποιό είναι το νέο πρότυτπο της ευρωπαϊκής κοινωνίας;

Ποιά μορφή θα δώσουμε σ΄αυτό τό πρότυπο;

Με ποιά μέσα και τεχνικές θα το επιτύχουμε;

Ποιά είναι τα δομικά υλικά που διαθέτουμε;

Ποιά είναι τα δομικά υλικά που κρίνονται ελλιπή ή ανύπαρκτα;

Ποιοί θα έχουν το ρόλο του αρχιτέκτονα;

Ποιοί είναι οι μηχανικοί που θα κάνουν τις πρακτικές μελέτες;

Ποιοί έχουν δικαιοδοσία επίβλεψης;

Ποιά είναι τα εκτελεστικά όργανα;

Ποιά είναι τα θεσμικά όργανα;

Πόσων βαθμών ρίχτερ σεισμούς και τι αυξομειώσεις θερμοκρασίας θα πρέπει να προβλέψουμε;

Ποιο είναι το έδαφος πάνω στο οποίο θα γίνει η ανοικοδόμηση;

Τι προπαρασκευαστικές εργασίες εδάφους πρέπει να προηγηθούν;

Ποιο είναι το κόστος και ποιοι πληρώνουν;

ΠΟΙΟΙ ΝΟΕΣ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ

ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Ποιες είναι οι κινητήριες αρχές τους;

Ποια είναι τα κριτήρια των επιλογών τους;

Ποιες είναι οι προτεραιότητες που δίνουν;

Κινούνται ατομικά ή συλλογικά;

ΠΟΙΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ για την υλοποίηση των συλλήψεών τους; Πώς τους δραστηριοποιούν και πώς τους ελέγχουν;

Ποιοι θα ευτυχήσουν ή θα δυστυχήσουν απολαμβάνοντας τα προϊόντα του επιβεβλημένου συστήματός τους;

ΤΙ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ;

Μια ολιγαρχική κοινωνία της γνώσης;

Τι επιπτώσεις έχει αυτή στο εξελικτικό μέλλον της ανθρωπότητας;

Του δικού μας μέλλοντος;

Μια τεχνοκρατική γνωστική κοινωνία μοιάζει με ένα άτομο

που λειτουργεί μόνο με το μισό εγκέφαλο, μονομερώς.

Μπορούμε αναλογικά να δούμε τις συνέπειες;

Βάσει ποιών διεργασιών θα γίνει

η ενοποίηση της σκέψης, του στόχου, της δραστηριότητας;

Υπάρχει βούληση

για μια εξισορροπιστική προεργασία και συνθετική πορεία προς το μέλλον;

Μια δημοκρατική κοινωνία της γνώσης;

Τι εννοούν;

Ποιά είναι τα κριτήρια με τα οποία θα αναγνωρίσουμε

μια τέτοια δρομολόγηση

ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΗΣ ΤΑ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ

με κατανόηση, ανοχή και ενεργητική υπομονή;

Η Α Ν Α Γ Κ Α Ι Α Σ Υ Ν Θ Η Κ Η

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

Ε Ι Ν Α Ι Η Ε Σ Τ Ι Α Σ Μ Ε Ν Η Β Ο Υ Λ Η Σ Η

των διανοητών του ανθρώπινου γένους,

των σκεπτόμενων και εκτελεστικών ανθρώπων

Ν Α Ε Κ Π Α Ι Δ Ε Υ Σ Ο Υ Ν Τ Ι Σ Μ Α Ζ Ε Σ

- σε μια συνεργατική πολιτική ικανότητα

- σε μια σταθερότητα οικονομική

μέσα

α) από τον ορθό συμμερισμό και

β) την διαυγή πολιτική αλληλεπίδραση.

Α ν α γ ν ω ρ ί ζ ο υ μ ε κάτι τέτοιο στις επίσημες διεθνείς ευρωπαϊκές προτάσεις;

Στις εθνικές προτάσεις; Στις παιδαγωγικές και πολιτικές προτάσεις;

Στην ατομική μας βούληση;

Η ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΖΗΤΑ ΤΗ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ

Γ Ι Α Τ Ι ;

Γιατί δέχεται ότι "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ"

Γιατί δέχεται ότι Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

η κοινωνική, η πολιτιστική και η τεχνολογική

ΕΙΝΑΙ

"ΜΕΡΙΚΩΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΗ"

και πρέπει και αυτή να οικοδομηθεί.

Να πιστέψουμε αβίαστα και χαρούμενα ότι όλοι μας είμαστε ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ;

Μπορούμε να αναρωτηθούμε ποιά βασικά στοιχεία χαρακτηρίζουν έναν οικοδόμο;

Εναν κοινωνικό οικοδόμο; Εναν γνωστικό κοινωνικό οικοδόμο;

Υπάρχουν μας λένε εκείνοι που είναι

οι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ.

Μετά έρχονται οι ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ.

Αυτοί παρουσιάζονται με ειδικεύσεις:

οι ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ, οι επαϊοντες,

οι ΕΠΙΚΥΡΩΤΕΣ, οι θεσμοθέτες,

οι ΧΡΗΣΤΕΣ, οι καταναλωτές,

οι ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΟΙ, οι μειοψηφίες,

Τέλος, οι ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ από την κοινωνία και την γνώση.

ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΜΕ;

Σε ποιά κατηγορία αντικειμενικά εντάσσουμε τους εαυτούς μας

βάσει της ιδέας που έχουμε για τον εαυτό μας και

Σε ποιά κατηγορία κρίνουμε

ότι μας εντάσσει το σύστημα στο οποίο ζούμε;

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΩΣ ΜΟΝΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ;

Απαντώντας με σαφήνεια στα ερωτήματα αυτά,

αντιλαμβανόμαστε

ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ

ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ

ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:

συμπαντικά, πλανητικά, ευρωπαϊκά, εθνικά, νομαρχιακά,

κοινοτικά, οικογενειακά, ατομικά.

Σε ποιο επίπεδο έχουμε διαύγεια;

Σε ποιο επίπεδο είμαστε ενεργητικοί και καθοριστικοί παράγοντες;

Από πού να ξεκινήσουμε την αναζήτηση;

Ποιος θα καλύψει και πως τα κενά μας;

Μπορούμε αφ' εαυτής να προσδιορίσουμε τις ανεπάρκειές μας για να κινηθούμε προς αναζήτηση των πηγών που θα μας αναβαθμίσουν σε ισορροπημένες, ολοκληρωμένες οντότητες ;

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ

ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

με τις επιλογές μας,

με την συμμετοχή μας

στην οργανωμένη προσπάθεια ανασυγκρότησης των ανθρωπίνων σχέσεων,

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΑ

Μ Π Ο Ρ Ο Υ Μ Ε, Ξ Ε Ρ Ο Υ Μ Ε Ν Α Ο Ρ Γ Α Ν Ω Σ Ο Υ Μ Ε

Τ Η Ν Α Π Α Ν Τ Η Σ Η Μ Α Σ;

Ατομικά ; Συλλογικά ; Εθνικά;

Μας μιλάνε για μια μετακαπιταλιστική κοινωνία;

Σημαίνει ότι η εποχή που διανύουμε

ΔΕΝ έχει διαμορφώσει ακόμη δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά

ΔΕΝ έχει συγκροτημένη προσωπικότητα

αλλά ότι απλά προσπαθεί

να καταγράψει τις επιπτώσεις, υπέρ και κατά

της περιόδου που πέρασε ή που, ορθώτερα, "φθίνει" ως δύναμη και

να "ψαύσει", να αναγνωρίσει,

να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά της περιόδου που ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ.

Εχουμε το καθαρό όραμα της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης

σε ένα ευρύ και γενικό σχεδιάγραμμα και

αναζητείται από τους σύγχρονες οραματιστές και τεχνοκράτες της ανθρωπότητας

-σε όλους τους τομείς του ανθρώπινου πολιτισμού-,

να προσδιοριστούν οι λεπτομέρειες.

Αυτό θα καταστεί εφικτό από εκείνους που μπορούν

νοήμονα να αναγνωρίσουν τα εγωιστικά εμπόδια και κωλύματα

είτε πρόκειται για φυλετικό, είτε για εθνικό εγωισμό, είτε πολιτικό, είτε θρησκευτικό, είτε ατομικό.

Αφού προσδιοριστούν οι τεχνικές και οι μέθοδοι

πάνω στο φυσικό πεδίο, πάνω στον καθημερινό στίβο της ζωής,

όπου το άτομο θα μάθει να υποτάσσει ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ

το προσωπικό του καλό για το καλό του συνόλου,

όπου σα σύνολα οι ομάδες, οι όμιλοι, τα κόμματα, οι συντεχνίες, οι σύλλογοι,

θα μάθουν εθελοντικά να συγχωνεύουν

τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα με το εθνικό καλό και

τα έθνη θα μάθουν να εγκαταλείπουν τους εγωιστικούς σκοπούς και στόχους τους για

το διεθνές καλό, μια διεθνή σχέση που θα βασίζεται

πάνω στο συνολικό καλό της ίδιας της ανθρωπότητας.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ

Ο ρόλος του ατόμου είναι

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ

ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ

στο μεγαλύτερο σύνολο.

Δεν υπάρχει μηδαμινό άτομο.

Υπάρχει παθητικό ή ενεργητικό μέλος

ενός ομίλου,

τμήμα ενός μεγαλύτερου συνόλου.

Δεν υπάρχει μηδαμινή ομάδα ή έθνος.

``ΤΟ ΑΤΟΜΟ-άνθρωπος, ομάδα, έθνος, φυλή-ΕΧΕΙ

ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ και όμως την ίδια στιγμή, ότι

συμβαίνει σ`αυτό καθώς υπηρετεί και αγωνίζεται για την

ανθρώπινη ελευθερία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΗ

ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ``

Ολοι, ως μέλη ενός ευρύτερου συνόλου

ΕΙΝΑΙ

ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Τι ρόλο θα παίξουν;

Είναι το άμεσο ερώτημα

η απάντηση του οποίου για τον καθένα ξεχωριστά

ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.